KRATKI HISTORIJAT SAVEZA
U Bosni i Hercegovini prvi poznati esperantista je bio Dragoš Slavić. On je 1908. objavio prva pravila esperanta u "Trgovačko–zanatskom kalendaru". Godine 1910. osniva se u Sarajevu Esperantsko društvo "La Stelo Bosnia" (Bosanska zvijezda)i izlazi prvi turistički vodić na esperantu. Pokret za esperanto se održao i u periodu izmeðu dva svjetska rata, kada je u bivšoj Jugoslaviji bilo oko 10000 esperantista. Čak i u doba najveće krize Pokreta, u doba Drugog svjetskog rata, 1943. se u Livnu održava jedini sastanak esperantista u okupiranoj Evropi, meðu kojima je najpoznatiji bio Ivo Lola Ribar.
Nakon osloboðenja 1949. formira se Savez esperantista BiH. Interesovanje za Pokret ponovo raste tako da Sarajevo postaje domaćin Kongresa esperantista Jugoslavije 1955., a 1973. i kongresa Svjetskog omladinskog esperanto saveza. Godine 1974. Savez esperantista je transformisan u Savez za esperanto što je pratilo i formiranje Saveza za esperanto omladine i njenim kolektivnim članstvom u Savez socijalističke omladine. To je period najvećeg širenja pokreta. Svake godine su organizovani Prvomajski susreti na kojima je učestvovalo i do 800 učesnika ljetne škole na kojima je educiran kadar za voðenje kurseva te organizovani festivali i takmičenja. U ovom periodu djelovale su esperanto organizacije u 40 mjesta širom BiH.
Osamdesetih godina su održana dva naučna simpozija: Jezik i rasizam i Jezik i meðunarodno komuniciranje. Sarajevo je 1990. godine bilo domaćin Kongresa slijepih esperantista.
Nakon nezavisnosti Bosne i Hercegovine i agresije na nju 1992. dolazi do velike krize u esperantskom pokretu. Iste godine Savez za esperanto BiH se osamostaljuje i biva primljen u članstvo Svjetske esperanto organizacije (UEA). Tokom agresije veliki broj članova je napustio zemlju ili izgubio život, a veze izmeðu organizacija u različitim mjestima su se prekinule. Ipak na Radiju Bosne i Hercegovine svake sedmice emitovana je emisija na esperantu čija je namjena bila širenje istine o dogaðajima u BiH. Tekstovi objavljeni u toj emisiji sakupljeni su u knjizi: Spite al cio Bosnio. Savez za esperanto ostao je bez svojih prostorija i dijela arhive, ali je odreðeni broj naslova spašen.
Po završetku rata aktivnosti Saveza su okrenute u pravcima voðenja kurseva, izdavačkoj i humanitarnoj djelatnosti te meðunarodnoj saradnji.
Na poziv Saveza za esperanto Katalonije1996. grupa od 15 djece je boravila u Španiji 20 dana. Gostoprimstvo je uzvraćeno djeci iz Katalonije u Sarajevu 1998. godine.
Esperanto udruženje iz grada Saint Nazaire u Francuskoj, 1996. godine ugostilo je 15 djece iz Bosne i Hercegovine 10 dana.
Takoðer Francuska je bila domaćin 1998. godine mladima iz sarajevske Općine Novi Grad, koji su boravili u gradovima Saint Briene i u Toulouseu na poziv esperanto udruženja iz tih gradova.
Godine 1997. počinje da izlazi časopis Bosnia Lilio, iste godine formira se humanitarna organizacija Espero, a 2000. godine obnovljen je Savez esperanto omladine BiH.
Godine 2001. godine u Sarajevu je održan seminar na temu Meðunarodna solidarnost.
U Sarajevu je od 21. do 28.marta 2004. održan seminar Svjetskog saveza esperanto omladine (TEJO) s nazivom "Rete interkulturumi". Na seminaru je učestvovalo 40 učesnika iz 17 zemalja (Bosna i Hercegovina, Češka, Francuska, Holandija, Hrvatska, Italija, Makedonija, Njemačka, Norveška, Rusija, Sjedinjene Američke Države, Slovačka, Slovenija, Srbija i Crna Gora, Švedska, Velika Britanija, Venecuela).
U proteklih deset godina članovi Saveza za esperanto BiH su učestvovali na omladinskim i na univerzalnim kongresima te na brojnim seminarima i drugim skupovima.
U Bosni i Hercegovini prvi poznati esperantista je bio Dragoš Slavić. On je 1908. objavio prva pravila esperanta u "Trgovačko–zanatskom kalendaru". Godine 1910. osniva se u Sarajevu Esperantsko društvo "La Stelo Bosnia" (Bosanska zvijezda)i izlazi prvi turistički vodić na esperantu. Pokret za esperanto se održao i u periodu izmeðu dva svjetska rata, kada je u bivšoj Jugoslaviji bilo oko 10000 esperantista. Čak i u doba najveće krize Pokreta, u doba Drugog svjetskog rata, 1943. se u Livnu održava jedini sastanak esperantista u okupiranoj Evropi, meðu kojima je najpoznatiji bio Ivo Lola Ribar.
Nakon osloboðenja 1949. formira se Savez esperantista BiH. Interesovanje za Pokret ponovo raste tako da Sarajevo postaje domaćin Kongresa esperantista Jugoslavije 1955., a 1973. i kongresa Svjetskog omladinskog esperanto saveza. Godine 1974. Savez esperantista je transformisan u Savez za esperanto što je pratilo i formiranje Saveza za esperanto omladine i njenim kolektivnim članstvom u Savez socijalističke omladine. To je period najvećeg širenja pokreta. Svake godine su organizovani Prvomajski susreti na kojima je učestvovalo i do 800 učesnika ljetne škole na kojima je educiran kadar za voðenje kurseva te organizovani festivali i takmičenja. U ovom periodu djelovale su esperanto organizacije u 40 mjesta širom BiH.
Osamdesetih godina su održana dva naučna simpozija: Jezik i rasizam i Jezik i meðunarodno komuniciranje. Sarajevo je 1990. godine bilo domaćin Kongresa slijepih esperantista.
Nakon nezavisnosti Bosne i Hercegovine i agresije na nju 1992. dolazi do velike krize u esperantskom pokretu. Iste godine Savez za esperanto BiH se osamostaljuje i biva primljen u članstvo Svjetske esperanto organizacije (UEA). Tokom agresije veliki broj članova je napustio zemlju ili izgubio život, a veze izmeðu organizacija u različitim mjestima su se prekinule. Ipak na Radiju Bosne i Hercegovine svake sedmice emitovana je emisija na esperantu čija je namjena bila širenje istine o dogaðajima u BiH. Tekstovi objavljeni u toj emisiji sakupljeni su u knjizi: Spite al cio Bosnio. Savez za esperanto ostao je bez svojih prostorija i dijela arhive, ali je odreðeni broj naslova spašen.
Po završetku rata aktivnosti Saveza su okrenute u pravcima voðenja kurseva, izdavačkoj i humanitarnoj djelatnosti te meðunarodnoj saradnji.
Na poziv Saveza za esperanto Katalonije1996. grupa od 15 djece je boravila u Španiji 20 dana. Gostoprimstvo je uzvraćeno djeci iz Katalonije u Sarajevu 1998. godine.
Esperanto udruženje iz grada Saint Nazaire u Francuskoj, 1996. godine ugostilo je 15 djece iz Bosne i Hercegovine 10 dana.
Takoðer Francuska je bila domaćin 1998. godine mladima iz sarajevske Općine Novi Grad, koji su boravili u gradovima Saint Briene i u Toulouseu na poziv esperanto udruženja iz tih gradova.
Godine 1997. počinje da izlazi časopis Bosnia Lilio, iste godine formira se humanitarna organizacija Espero, a 2000. godine obnovljen je Savez esperanto omladine BiH.
Godine 2001. godine u Sarajevu je održan seminar na temu Meðunarodna solidarnost.
U Sarajevu je od 21. do 28.marta 2004. održan seminar Svjetskog saveza esperanto omladine (TEJO) s nazivom "Rete interkulturumi". Na seminaru je učestvovalo 40 učesnika iz 17 zemalja (Bosna i Hercegovina, Češka, Francuska, Holandija, Hrvatska, Italija, Makedonija, Njemačka, Norveška, Rusija, Sjedinjene Američke Države, Slovačka, Slovenija, Srbija i Crna Gora, Švedska, Velika Britanija, Venecuela).
U proteklih deset godina članovi Saveza za esperanto BiH su učestvovali na omladinskim i na univerzalnim kongresima te na brojnim seminarima i drugim skupovima.